- πυγαῖος
- πῡγ-αῖος, α, ον, ([etym.] πυγή)A of or on the rump:I τὸ π.,= ἡ πυγή, Hp. Art.57,78, Arist.HA620a15: pl., Archipp.41 (s.v.l.), Sor.1.102, Dsc. Eup.2.56, Hsch., Phot.; τὸ π. ἄκρον, of a bird, Hdt.2.76.II πυγαῖα, τά, in Architecture,= σπεῖρα, base of a column, Hsch.III = κατάπυγος, Suid.IV v. πυγλίον.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.